“กว่าจะมาถึง…รั้วจักรดาว”

“ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน”

วันนี้ครอบครัวเรารู้สึกขอบคุณคำคมนี้ที่ใครสักคนได้กล่าวไว้..

เพราะความฝันที่อยากเป็นนักเรียนเตรียมทหาร ดูจะเป็นความฝันที่ไกลตัวมากสำหรับพวกเรา ต้องเก่งมากแค่ไหนกันนะ ถึงจะไปยืนตรงจุดนั้นได้ เพราะตอนนั้นลูกชายยังมีผลการเรียนระดับปานกลาง และยังมีรูปร่างจ้ำม่ำเสียอีก

ย้อนกลับไปตอนลูกชายเรียนอยู่ระดับประถมศึกษาปีที่ ๔ เด็กน้อยตัวอ้วนกลม ใส่แว่นสายตา ที่มีฝันอยากเป็นนักเรียนเตรียมทหาร ลูกเรียนไม่ค่อยเก่ง สายตาสั้นและเอียง รูปร่างจ้ำม่ำ ตอนนั้นคุณพ่อคุณแม่ก็ได้แต่ให้กำลังใจ ไม่มีความมั่นใจเลยด้วยซ้ำว่าลูกจะทำได้ 

พวกเราเฝ้าดูลูกชายที่เพียรพยายามออกกำลังกายด้วยตัวเองเพื่อลดน้ำหนัก วันแล้ววันเล่าซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น เวลาผ่านไปหลายปีจนลูกชายอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ จากรูปร่างจ้ำม่ำก็ดูดีสมส่วน ด้วยความที่เห็นความมานะอุตสาหะของลูกชาย แม้ครอบครัวเราจะไม่มีฐานะ คุณพ่อคุณแม่พยายามทุกหนทาง ที่จะส่งเสริมให้ความฝันของลูกได้เป็นจริง แค่ไหว้พระขอพรคงจะไม่เพียงพอ…

คุณพ่อคุณแม่ตัดสินใจ ทุ่มเททั้งกำลังกาย กำลังใจ กำลังทรัพย์ หาโรงเรียนสอนพิเศษให้ แม้ว่าช่วงนั้นครอบครัวเราจำเป็นต้องใช้เงินกับการอื่นมากมายแค่ไหนก็ตาม เพราะทั้งคุณปู่และคุณย่ากำลังป่วยหนักทั้งคู่ 

แล้วการสอบครั้งที่ ๑ ก็มาถึง ตอนนั้นปี พ.ศ. ๒๕๖๗ แน่นอนว่าความฝันความหวัง ของทุกๆมีคนเต็มเปี่ยม แต่..พอถึงวันประกาศผลสอบพวกเราก็ต้องพบกับ “ความผิดหวัง” ลูกชายเสียใจมาก เก็บตัวอยู่กับตัวเองหลายวัน กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญมากในตอนนั้น  พลาดล้มแล้วลุกให้เร็ว เราให้กำลังใจและเตือนสติลูกเสมอ อย่ายอมแพ้ คนที่จะสำเร็จคือคนที่ไม่ยอมแพ้ อย่าคิดว่านี่คือ โชคชะตาฟ้าลิขิต

จนมาถึงโอกาสสอบรอบสุดท้ายปี พ.ศ. ๒๕๖๘ เวลาล่วงไป ๑ ปีเต็ม บทเรียนจากปีที่แล้ว ลูกเรียนหนักขึ้น ฝึกซ้อมวิชาพละหนักขึ้น สละเวลาของความสนุกตามช่วงวัยทั้งหมด ทุ่มเทให้กับการสอบครั้งนี้ ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย แบกทั้งความฝันของตัวเอง และความหวังของครอบครัว และแล้ว “ลูกก็ทำสำเร็จ”  ความพยายามไม่เคยทรยศใคร แค่เพียงเรามุ่งมั่นแน่วแน่ เอาชนะใจตัวเอง ก้าวข้ามความรู้สึกบั่นทอนต่างๆ จนพบกับความสำเร็จในวันนี้…วันที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งในรั้วจักรดาว  “ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน” มันมีอยู่จริง

พวกเราขออุทิศแบ่งปันความสำเร็จและความภาคภูมิใจนี้แก่คุณปู่ ที่ไม่สามารถอยู่รอดูได้  “หลานปู่ทำได้แล้วครับ”
ผู้ปกครอง นตท. อภิวิชญ์ ป้อมฝั้น
ชั้นปีที่ ๑ ตอน ๙ เลขที่ ๓๔ สังกัด มว.๑ ร้อย ๒ พัน.นร ๑